που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών
Εξάρχεια, Πατήσια, Μεταξουργείο, Μετς.
Κάνουν ό,τι λάχει.
Πλασιέ τσελεμεντέδων και εγκυκλοπαιδειών,
φτιάχνουν δρόμους και ενώνουν ερήμους,
διερμηνείς σε καμπαρέ της Ζήνωνος,
επαγγελματίες επαναστάτες,
παλιά τούς στρίμωξαν και τα κατέβασαν,
τώρα παίρνουν χάπια και οινόπνευμα να κοιμηθούν
αλλά βλέπουν όνειρα και δεν κοιμούνται.
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
στις ταράτσες παλιών σπιτιώνΕξάρχεια, Βικτώρια, Κουκάκι, Γκύζη.
Πάνω τους έχετε καρφώσει εκατομμύρια σιδερένια μανταλάκια
τις ενοχές σας, αποφάσεις συνεδρίων, δανεικά φουστάνια,
σημάδια από καύτρες και περίεργες ημικρανίες,
απειλητικές σιωπές, κολπίτιδες,
ερωτεύονται ομοφυλόφιλους,
τριχομονάδες, καθυστέρηση,
το τηλέφωνο, το τηλέφωνο, το τηλέφωνο,
σπασμένα γυαλιά, το ασθενοφόρο, κανείς.
Κάνουν ό,τι λάχει.
Ολο ταξιδεύουν οι φίλοι μου
γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή.
Ολοι οι φίλοι μου ζωγραφίζουνε με μαύρο χρώμα
γιατί τους ρημάξατε το κόκκινο,γράφουνε σε συνθηματική γλώσσα
γιατί η δική σας μόνο για γλείψιμο κάνει.
Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά και σύρματα
στα χέρια σας. Στο λαιμό σας.
Οι φίλοι μου.
Κατερίνα Γώγου
"Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε"
2013
