Ενας αετός κυνηγούσε ένα λαγό κι επειδή ο λαγός δεν έβρισκε κανέναν εκείνη τη στιγμή να τον βοηθήσει, σαν είδε ένα σκαθάρι, ζήτησε την προστασία του. Το σκαθάρι του ‘δωσε θάρρος και, μόλις είδε τον αετό να ‘χει πλησιάσει, τον παρακάλεσε να μην του αρπάξει τον ικέτη του. Ο αετός τον αψήφησε για το μικρό του μπόι και καταβρόχθισε μπροστά στα μάτια του το λαγό. Το σκαθάρι τού το κράτησε αυτό κι από ‘κείνη τη στιγμή παραφύλαγε να δει πού θα έστηνε ο αετός τη φωλιά του και κάθε φορά που γεννούσε αυγά αυτός, το σκαθάρι ανέβαινε, αιωρούνταν για λίγο στον αέρα, κυλούσε τ’ αυγά και τα ‘κανε κομμάτια. Ο αετός απελπισμένος κατέφυγε στον Δία και του ζήτησε ένα ασφαλές μέρος για τα μικρά του. Ο Δίας του επέτρεψε τότε να γεννήσει στον κόρφο του, μα το σκαθάρι τα είδε όλα, έφτιαξε μια μπάλα από κοπριά, πέταξε ψηλά και, σαν έφτασε πάνω απ’ τον κόρφο του Δία, την άφησε να πέσει. Καθώς ανασηκώθηκε ο Δίας, θέλοντας να τινάξει από πάνω του την κοπριά, ξεχάστηκε κι έριξε κάτω τ’ αυγά.Κι από τότε, όπως λένε, όταν βγαίνουν τα σκαθάρια, οι αετοί δεν γεννούν.
Αίσωπος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου