(…)
Σφαιρικότατη συρρίκνωση των μέχρι σχιζοφρένειας αντιφάσεων που ζούνε σήμερα οι ακόμη ευημερούσες κοινωνίες μας δίνει ένας ανώνυμος φοιτητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Κλείνω το σημείωμά μου με αυτό το αφυπνιστικό κείμενο:
«Εχουμε πλατύτερους δρόμους, αλλά στενότερες αντιλήψεις. Ξοδεύουμε πολλά, αλλά απολαμβάνουμε λίγο. Εχουμε μεγαλύτερα σπίτια και μικρότερες οικογένειες. Περισσότερες ανέσεις, αλλά λιγότερο χρόνο. Εχουμε περισσότερα πτυχία, αλλά λιγότερους λογικούς ανθρώπους. Περισσότερη γνώση, μα λιγότερη κρίση. Εχουμε πολλούς ειδήμονες, αλλά περισσότερα προβλήματα. Πολλαπλασιάσαμε τα υπάρχοντά μας και μειώσαμε τις αξίες μας. Μιλάμε πολύ, αγαπάμε σπάνια και μισούμε συχνά. Μάθαμε να εξασφαλίζουμε τα προς το ζην, αλλά δεν μάθαμε να ζούμε. Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή μας, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας. Φτάσαμε ως το φεγγάρι, αλλά δυσκολευόμαστε να διασχίσουμε ένα δρόμο, για να συναντήσουμε τον γείτονά μας. Κατακτήσαμε το Διάστημα και χάσαμε τον δικό μας πλανήτη. Διασπάσαμε το άτομο, αλλά όχι και τις προκαταλήψεις. Εχουμε υψηλότερα εισοδήματα, αλλά χαμηλότερες ηθικές αξίες. Ζούμε στην εποχή των υψηλών κερδών και των ρηχών ανθρώπινων σχέσεων. Υπάρχουν περισσότερα τρόφιμα, αλλά και χειρότερη διατροφή. Κτίζουμε πολυτελή σπίτια, αλλά διαλύουμε την οικογένεια. Η βιτρίνα της ζωής μας φαίνεται πλούσια και γεμάτη. Η αποθήκη της όμως είναι έρημη και άδεια».
Ευχές για μη χειρότερα.
Σφαιρικότατη συρρίκνωση των μέχρι σχιζοφρένειας αντιφάσεων που ζούνε σήμερα οι ακόμη ευημερούσες κοινωνίες μας δίνει ένας ανώνυμος φοιτητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Κλείνω το σημείωμά μου με αυτό το αφυπνιστικό κείμενο:
«Εχουμε πλατύτερους δρόμους, αλλά στενότερες αντιλήψεις. Ξοδεύουμε πολλά, αλλά απολαμβάνουμε λίγο. Εχουμε μεγαλύτερα σπίτια και μικρότερες οικογένειες. Περισσότερες ανέσεις, αλλά λιγότερο χρόνο. Εχουμε περισσότερα πτυχία, αλλά λιγότερους λογικούς ανθρώπους. Περισσότερη γνώση, μα λιγότερη κρίση. Εχουμε πολλούς ειδήμονες, αλλά περισσότερα προβλήματα. Πολλαπλασιάσαμε τα υπάρχοντά μας και μειώσαμε τις αξίες μας. Μιλάμε πολύ, αγαπάμε σπάνια και μισούμε συχνά. Μάθαμε να εξασφαλίζουμε τα προς το ζην, αλλά δεν μάθαμε να ζούμε. Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή μας, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας. Φτάσαμε ως το φεγγάρι, αλλά δυσκολευόμαστε να διασχίσουμε ένα δρόμο, για να συναντήσουμε τον γείτονά μας. Κατακτήσαμε το Διάστημα και χάσαμε τον δικό μας πλανήτη. Διασπάσαμε το άτομο, αλλά όχι και τις προκαταλήψεις. Εχουμε υψηλότερα εισοδήματα, αλλά χαμηλότερες ηθικές αξίες. Ζούμε στην εποχή των υψηλών κερδών και των ρηχών ανθρώπινων σχέσεων. Υπάρχουν περισσότερα τρόφιμα, αλλά και χειρότερη διατροφή. Κτίζουμε πολυτελή σπίτια, αλλά διαλύουμε την οικογένεια. Η βιτρίνα της ζωής μας φαίνεται πλούσια και γεμάτη. Η αποθήκη της όμως είναι έρημη και άδεια».
Ευχές για μη χειρότερα.
Γιάννης Μαρίνος
"ΤΟ ΒΗΜΑ"
28 Δεκεμβρίου 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου