«Καλύτερα να τους αφήσεις να το κάνουν με ατέλειες παρά να γίνει τέλεια από εσένα. Γιατί είναι η χώρα τους, οι τρόποι τους και ο χρόνος σου είναι λίγος».Ο Lawrence of Arabia για την αραβική εξέγερση του 1916
Η δήλωση του Olli Rehn «εναπόκειται στην ελληνική κυβέρνηση και τη Βουλή της Ελλάδας να πείσουν τους Ευρωπαίους εταίρους για την ισχυρή δέσμευσή τους σχετικά με την υλοποίηση της δημοσιονομικής σταθεροποίησης και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων», μπορεί να μη θέτει θέμα εθνικής κυριαρχίας, αλλά δείχνει πόσο κοντά έχουμε φτάσει στο να το αντιμετωπίσουμε.
Ο Rehn φυσικά ούτε έχει κόμμα, ούτε ψηφίζει στη Βουλή, ούτε μπορεί να επιβάλει κάποια απόφαση εντός Ελλάδας. Με την οικονομική, όμως, δύναμη της Ευρώπης, σε συνδυασμό με την εξάρτηση της Ελλάδας από την ευρωπαϊκή οικονομική σφαίρα, μπορεί έμμεσα να επιβάλει στους Ελληνες περισσότερα άμεσα και σκληρά μέτρα από οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Το ερώτημα είναι πως φτάσαμε να έχουμε εκχωρήσει τόσο μεγάλο μέρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας στους Ευρωπαίους “εταίρους”;
Η απάντηση είναι έξω από το παράθυρό σας στα αυτοκίνητα που είναι παρκαρισμένα στον δρόμο, στις ηλεκτρικές συσκευές στην κουζίνα σας και στα σινιέ ρούχα στην ντουλάπα σας.
Δεν έχουν περάσει ούτε 20 χρόνια από την εποχή όπου οι Ελληνες φοράγανε Adidas με τέσσερις ρίγες, το κέντρο της Αθήνας είχε νέφος από τις εξατμίσεις 20χρονων αυτοκινήτων και η ηλεκτρική κουζίνα προτού πεταχτεί είχε γνωρίσει 10 φορές τον μάστορα. Ο λόγος ήταν ότι κάθε εισαγόμενο ακριβό προϊόν είχε φόρο πολυτελείας. Η πολιτική της άγριας φορολόγησης στις εισαγωγές είχε ως αποτέλεσμα να μην εισάγονται πολλά προϊόντα, αλλά και όταν εισάγονταν το κράτος να αποζημιώνεται με ένα μεγάλο και άμεσο φόρο που ισοφάριζε τη ζημία στο ισοζύγιο. Φόροι ίσχυαν και στο εξωτερικό και για τα ελληνικά προϊόντα, αλλά επειδή δεν παράγαμε προϊόντα πολυτελείας για να επιβαρυνθεί η τιμή τους, μας ενδιέφερε λιγότερο.
Με το άνοιγμα των συνόρων και την κατάργηση της φορολογίας στις εισαγωγές, το ισοζύγιο πήγε κατά διαόλου. Και ενώ στο παρελθόν τυπώναμε χρήμα δημιουργώντας πληθωρισμό, τώρα, μην έχοντας αυτή τη δυνατότητα, δανειζόμαστε. Και το αποτέλεσμα ήταν, όχι «να φτάσουμε στον χωρισμό», που λέει και το τραγούδι –άσε που μπορεί να φτάσουμε-, αλλά να ψηφίσουμε για πρωθυπουργό τον George και να βρεθούμε με πρωθυπουργό τον Olli.
Ο Rehn φυσικά ούτε έχει κόμμα, ούτε ψηφίζει στη Βουλή, ούτε μπορεί να επιβάλει κάποια απόφαση εντός Ελλάδας. Με την οικονομική, όμως, δύναμη της Ευρώπης, σε συνδυασμό με την εξάρτηση της Ελλάδας από την ευρωπαϊκή οικονομική σφαίρα, μπορεί έμμεσα να επιβάλει στους Ελληνες περισσότερα άμεσα και σκληρά μέτρα από οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Το ερώτημα είναι πως φτάσαμε να έχουμε εκχωρήσει τόσο μεγάλο μέρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας στους Ευρωπαίους “εταίρους”;
Η απάντηση είναι έξω από το παράθυρό σας στα αυτοκίνητα που είναι παρκαρισμένα στον δρόμο, στις ηλεκτρικές συσκευές στην κουζίνα σας και στα σινιέ ρούχα στην ντουλάπα σας.
Δεν έχουν περάσει ούτε 20 χρόνια από την εποχή όπου οι Ελληνες φοράγανε Adidas με τέσσερις ρίγες, το κέντρο της Αθήνας είχε νέφος από τις εξατμίσεις 20χρονων αυτοκινήτων και η ηλεκτρική κουζίνα προτού πεταχτεί είχε γνωρίσει 10 φορές τον μάστορα. Ο λόγος ήταν ότι κάθε εισαγόμενο ακριβό προϊόν είχε φόρο πολυτελείας. Η πολιτική της άγριας φορολόγησης στις εισαγωγές είχε ως αποτέλεσμα να μην εισάγονται πολλά προϊόντα, αλλά και όταν εισάγονταν το κράτος να αποζημιώνεται με ένα μεγάλο και άμεσο φόρο που ισοφάριζε τη ζημία στο ισοζύγιο. Φόροι ίσχυαν και στο εξωτερικό και για τα ελληνικά προϊόντα, αλλά επειδή δεν παράγαμε προϊόντα πολυτελείας για να επιβαρυνθεί η τιμή τους, μας ενδιέφερε λιγότερο.
Με το άνοιγμα των συνόρων και την κατάργηση της φορολογίας στις εισαγωγές, το ισοζύγιο πήγε κατά διαόλου. Και ενώ στο παρελθόν τυπώναμε χρήμα δημιουργώντας πληθωρισμό, τώρα, μην έχοντας αυτή τη δυνατότητα, δανειζόμαστε. Και το αποτέλεσμα ήταν, όχι «να φτάσουμε στον χωρισμό», που λέει και το τραγούδι –άσε που μπορεί να φτάσουμε-, αλλά να ψηφίσουμε για πρωθυπουργό τον George και να βρεθούμε με πρωθυπουργό τον Olli.
Αντώνης Πανούτσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου