Τετάρτη, Ιουλίου 14, 2010

Περί φιλίας

(...)
«Στην πυραμίδα των σχέσεων θα τολμήσω να σου πω ότι βάζω στην κορυφή τη φιλία. Δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς τους φίλους μου. Οι φίλοι για μένα είναι η οικογένεια που έχω επιλέξει. Νομίζω ότι γι’ αυτό ήρθαμε σε αυτή τη ζωή: για να γνωρίσουμε ανθρώπους, να τους ανακαλύψουμε, να συμπορευτούμε και να μοιραστούμε τη ζωή μας». (…)
Βίκυ Σταυροπούλου
"ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ" - "ΟΛΑ"
06 Ιουνίου 2010
dedicated to my friend Fotis T.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ απόλυτα. Κρίμα κάποιοι να βάζουν τη φιλία κάτω από αλλα πράγματα και να την θεωρούν λίγη και ασήμαντη...

tino είπε...

Πράγματι είναι μεγάλο κρίμα... Ομως επειδή στη φιλία, όπως και στα περισσότερα που αφορούν τις ανθρώπινες σχέσεις, "χρειάζονται δύο για να χορευτεί ένα τανγκό", πρώτα απ' όλα απαιτείται αμοιβαιότητα αισθημάτων, γιατί σε διαφορετική περίπτωση δεν υπάρχει φιλία αλλά εκμετάλλευση... που νομοτελιακά οδηγεί στην απαξίωσή της!

Ανώνυμος είπε...

Και εσύ είσαι σίγουρος πως πάντα μπορείς να καταλάβεις αν τα συναισθήματα είναι αμοιβαία ή οχι; Δεν νομίζεις ότι η λέξη εκμετάλλευση είναι πολύ βαριά για κάτι που δεν μπορείς να γνωρίζεις;

tino είπε...

Κατ' αρχήν να διευκρινίσω ότι η απάντηση στο αρχικό σου σχόλιο είχε γενικό χαρακτήρα και δεν αφορούσε κάποιο συγκεκριμένο γεγονός (πως θα ήταν δυνατόν άλλωστε όταν μιλάμε για ανώνυμα σχόλια).
Απο 'κει και πέρα όμως, όσαν αφορά την πρώτη σου ερώτηση, ναι πιστεύω ότι έχω την ικανότητα να αισθάνομαι την αμοιβαιότητα των συναισθημάτων -όταν φυσικά αυτά (τα συναισθήματα) υπάρχουν. Βλέπεις, αυτό είναι το καλό με τα συναισθήματα: δεν απαιτείται η γνώση τους αλλά η αίσθησή τους. Οσον αφορά το βάρος μια λέξης (εκμετάλλευση) θα ήθελα να σου πω ότι θεωρώ πως είναι πολλαπλάσια μικρότερο της πράξης την οποία περιγράφει.